Crossen door de bossen!!!!

Van 28-11 tot 7-12

Vrijdag 28-11
Vandaag zijn we weer een keer naar SOPD(surgical outpatients department) geweest. Het was erg druk, we hebben 33 patiënten gezien. Na de middag hebben we weer een NiMa-korset afgeleverd. Daarna zijn we via het internetcafé naar huis gegaan. ’s Avonds hebben we een film gekeken.

Zaterdag 29-11
Vandaag zijn we eerst boodschappen wezen doen. ’s Middags zijn we naar het eindejaarsconcert van de kindergarten geweest. Dat was erg leuk om te zien. Het thema was de stammen van Uganda. Ik zal er wat foto’s van plaatsen.

Zondag 30-11
Vandaag was weer zoals alle zondagen. Een beetje klusjes in huis gedaan en verder niet zo veel.

Maandag 1-12
Vandaag hebben we tegen de manager gezegd dat we volgende week de les willen geven over het NiMa-korset. Want anders kunnen ze het straks nog niet maken als we weg zijn. Want de weken beginnen af te tellen. Nog 3 weekjes tot kerst en oud en nieuw en daarna zijn we nog maar 9 dagen in de werkplaats. Verder hebben we zwarte pieten foto’s gemaakt en het patroon getekend voor het 8ste NiMa-korset.

Dinsdag 2-12
Vandaag hebben we Patrick geholpen met het voorbereiden van de beurs. En we hebben de derdejaars studenten een les gegeven in protheses welke onderdelen wij in Nederland gebruiken. Na de middag hebben we weer een NiMa-korset afgeleverd.

Woensdag 3-12
Vanmorgen zijn we om 3.45uur opgehaald om naar een beurs in Mbarara te gaan. Het was ongeveer 270 km, maar we hebben er wel 4,5 uur over gedaan omdat de wegen hier ontzettend slecht zijn. Daar aangekomen waren we te vroeg. Dus toen zijn we bij een restaurant gaan ontbijten met zijn allen. Toen we terug kwamen hebben we de spullen die we bij hadden uitgestald en naamkaartjes erop geplakt. Op de een of andere manier zijn de mensen op een beurs altijd bang voor ons. De beurs was ter gelegenheid van de nationale dag van de gehandicapten. Na een aantal uur zijn we op gaan ruimen en rond half 3 zijn we aangereden. Rond een uur of half 6 zijn we gestopt om even iets te eten. Achteraf maar goed ook want rond 7 uur kregen we autopech. De V-snaar was gebroken. De manager stopte bijna meteen een boda boda en die wist toevallig een monteur te wonen. Hij heeft de kapotte v-snaar meegenomen en is de monteur gaan halen. In eerste instantie had hij een te korte v-snaar meegenomen, dus toen konden ze weer terug. Ondertussen hebben Nikki en ik vuurvliegjes bewonderd, dat is echt een mooi gezicht. In Uganda hebben ze bijna nergens straatverlichting dus het was ontzettend donker. En het leek net alsof iemand kerstlichtjes in het gras had gestrooid die af en toe aan een uit gingen. Was een heel mooi gezicht. Toen de monteur klaar was kon de auto weer aangeduwd worden (de accu was ook al de hele dag leeg, dus iedere keer als we weg moesten moesten we aangeduwd worden). Uiteindelijk waren we om 22.15 uur thuis. Toen zijn we meteen naar bed gegaan na een hele lange dag.

Donderdag 4-12
Vandaag zijn we thuis gebleven om uit te rusten. Dus we hebben lekker uitgeslapen. ’s Middags zijn we nog even naar het internetcafé gelopen om een paar kaartjes te versturen. En we hebben het beddengoed gewassen en geoffred een beetje geholpen met poetsen, wat ze eigenlijk niet wilde hebben.

Vrijdag 5-12
Vanmorgen zijn we naar het ziekenhuis gegaan om een NiMa-korset af te leveren. Toen we daar mee klaar waren zijn we naar de stad gegaan. Daar hebben we stof gehaald voor het 8ste NiMa-korset. En zijn we ergens wat gaan eten. Daarna nog wat boodschappen gedaan en toen naar huis gegaan. In de supermarkt waren we Petrina tegen gekomen, dus we wisten nu zeker dat ze thuis waren. Dus toen we thuis kwamen zei Batman/Mugerwa dat Petrina ons wou zien. Dus wij even de boodschappen binnen gedropt en daarna naar Petrina gegaan. Die had de pakketjes voor ons die ze meegenomen hadden voor ons uit Nederland. We hebben even met Petrina gekletst over de reis. Ze hadden in Duitsland sneeuw gehad en ze vond het veel te koud. Toen zijn we weer terug naar huis gegaan en hebben we de pakketjes open gemaakt. Papa en mama hadden de oscillerende zaag meegegeven die papa gehaald had voor de werkplaats. In die doos hadden ze alle gaten opgevuld met dropjes, hagelslag en dropmentos. In het pakketje van papa en mama zat een borduurtafelkleed en 2 chocoladeletters en er zat natuurlijk ook een kaartje in. In het pakje van Gerry zat chocolade, een verjaardagskaart en kerstkaarten waar we het huis mee kunnen versieren. In het pakketje van Nikki zaten 2 borduurwerkjes, een mapje foto’s van de diertjes thuis, een bedeltje voor aan haar armband een kaartje en ook een mapje foto’s voor mij van Wanda. Heel erg leuk, een heel mapje vol foto’s van Wanda. Vooral als ze slaapt. Maar dat doet ze zoals ik gehoord heb ook heel veel. Dit waren dus al hele leuke sinterklaaskadootjes. We hadden allebei rond etenstijd nog geen honger, dus toen zijn we maar sinterklaas gaan vieren met de kadootjes en gedichten voor elkaar. Ik zal het gedicht wat Nikki voor mij gemaakt had hieronder neerzetten. Het is een lang gedicht, ze had goed haar best gedaan.

Voor Mariska

Je dacht misschien dat de sint je dit jaar zou vergeten,
Maar dan is er 1 ding wat je moet weten.

Waar ter wereld je ook bent,
Al ben je midden in de bush bush in een tent.

Er is altijd een luisterpiet,
Die alles hoort en ziet.

En die heeft je dit jaar in Oeganda gevonden,
En die heeft mij verteld dat je daar bent om je studie af te ronden.

Ja, ja hij heeft mij alles verteld,
Ook dat je hebt een eigen held.

Iemand die volgens mij Batman heet,
Dat is iemand die je vast niet meer vergeet.

Hij ving een vleermuis,
Die via het dak binnen kwam in jullie huis.

Ook hoorde ik dat je het ziekenhuis op zijn kop zet,
Met je idee over het NiMa-korset.

Jij vond het een goed idee,
Maar daar ging niet iedere dokter in mee.

Maar dokter Madewo,
Vond het een goed ideo.

Er is nog 1 ding dat je doen moet,
Want anders gaat het NiMa-project niet goed.

In de werkplaats moeten ze het ook weten,
Anders wordt het NiMa-korset vergeten.

Piet vertelde mij ook dat kaartjes niet aankomen,
En dat je dacht dat je er alleen van kon dromen.

Wat bleek het nu te zijn,
Dat het een ander postbox nummer moest zijn.

En meneer de manager had niet betaald,
Daarom had het ontvangen van kaartjes gefaald.

Maar nu heb je er toch een paar ontvangen,
En hoef je er niet meer naar te verlangen.

Piet heeft mij ook verteld dat,
Je iedere dag zwaait naar een jongetje in bad.

Maar ook dat je ze heel blij maakt,
Met snoepjes, brood en suiker zo dat de porridge zoet smaakt.

De gezichtjes lachten nog meer,
Toen je ze vertelden dat je ze zou smincken als een beer.

Oh nee het was geen beer,
Die stopte je in de vriezer, dat is mishandelen meer.

Soms haal ik de dingen een beetje doorelkaar,
Maar dat is ook niet zo raar.

Want ik ben al honderden jaren oud,
Maar zoals je weet heb ik een hart van goud.

Oh ja ik was aan het dichten over de kindjes,
Die je snoepjes gaf en geen mintjes.

Ook een keer een middag een zwaardgevecht,
Gelukkig was het zwaard niet echt.

Ik ga nu maar stoppen met schrijven,
Want ik kan wel aan de gang blijven.

Morgen ga je naar Jinja quadrijden,
En geloof mij je kunt krokodillen maar beter vermijden.

Zie de maan schijnt door de bomen,
Het heerlijk avondje van sinterklaas is in Oeganda toch nog gekomen.

Groetjes van sinterklaas en zwarte piet.

Daarna hebben we om de beurt een kadootje uitgepakt. Ik heb een sleutelhanger, pen, kerststal, fotoalbum, krokodil en een schaaltje gekregen. Op de foto alles rechts van de krokodil en de krokodil zelf dan. Na de kadootjes hebben we nog een film gekeken.

Zaterdag 6-12
Vandaag zijn we om 6 uur opgestaan. Om 7 uur werden we opgehaald door James om naar Jinja te gaan. Rond 9 uur waren we bij de manege waar Nikki paard ging rijden. Ik heb op de manege samen met James gewacht tot Nikki weer terug was. Ondertussen kwam er een aapje langs. Zie foto. Daarna zijn we naar de markt van Jinja gegaan. Die was ontzettend groot. Daarna zijn we ergens gaan lunchen. Daarna zijn we naar de Bujagali Falls gereden om daar even te relaxen. Om half 5 moesten we ons melden voor het quadrijden. Daar kregen we rond half 6 kleren en een helm en daarna de uitleg. Toen zijn we gaan oefenen op het oefenterrein. Het waren namelijk geschakelde quads en dat is even wennen. Toen zijn we echt de bush in gegaan. Het was supergaaf, een beetje door de bushbush crossen waar geen auto’s kunnen komen. We zijn een aantal keer gestopt om een foto te maken of om even wat te drinken. Het had jammergenoeg al 3 weken niet geregend dus het was erg stoffig. Rond kwart over 7 kwamen we bij een huis waar we eten kregen. We kregen een originele Ugandese maaltijd. Met matooke(banaan),potio, cassave, zoete aardappels, koolsalade, spinazie, rijst, bonen en een sausje. Het was veel en veel te veel. Daarna zijn we in het donker teruggereden. Daar hebben we onszelf gewassen en omgekleed en toen zijn we naar huis gegaan. Het was een ontzettend leuke ervaring, alleen je krijgt er wel een ontzettend pijne duim van(daar geef je gas mee).

Zondag 7-12
Vandaag gaan we uitrusten en zoals altijd de was de doen. Verder ga in het huis in kerstsferen brengen. Daar zal ik ook nog wat foto’s van op de site zetten.

Verder wil in nog even zeggen als je iets naar Poste Restante wil sturen moet je het wel aangetekend of verzekerd versturen want ze hebben een nummer nodig om het terug te kunnen vinden.

Liefs Mariska